Oorlog die een einde maakte aan de Franse overheersing van Algerije.
De oorlog werd gevoerd door het Algerijnse Front de Libération Nationale (FLN) tegen de Franse koloniale machthebbers. Hoewel er al sinds het einde van de jaren veertig gewelddadigheden voorkwamen, begon de strijd in de nacht van 1 november 1954 toen in heel Algerije meer dan zestig aanslagen op politiemensen en militairen werden gepleegd. Doordat beide partijen zeer hard en wreed optraden, ontstond er een diepe kloof tussen de Algerijnen en de grote Franse minderheid (colons) in het land. In 1958 kwamen de colons in opstand. Daardoor viel in Frankrijk de Vierde Republiek en kwam generaal Charles de Gaulle aan de macht. Ook hij slaagde er niet in de Algerijnen tot rust te brengen. De OAS, een organisatie geleid door opstandige Franse generaals, voerde in Algerije en in Frankrijk een terreurcampagne om de Algerijnse onafhankelijkheid te verhinderen. Na onderhandelingen werden op 18 maart 1962 in Evian akkoorden gesloten die een einde aan de oorlog maakten.
De Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog heeft aan 24 000 Franse militairen, 20 000 Europese burgers en naar schatting 180 000 Algerijnen het leven gekost. Op 1 juli 1962 stemde bij een referendum 99 procent van de Algerijnse kiezers voor een onafhankelijk Algerije. Twee dagen later verklaarde de Franse president de Gaulle plechtig de onafhankelijkheid te zullen erkennen. Het grootste deel van de colons verliet Algerije en vestigde zich in Corsica en in andere delen van Frankrijk.
