Vroeger bet. verlaten vergeven (vergelijk aflaten): „ Verlaat ons onze schulden, gelijk ook wij verlaten onzen schuldenaren.” Aan een verlaten misdadiger was de straf dus kwijtgescholden, maar aan een onverlaten boef niet; een „onverlatene” was dus een slecht mensch. Later begreep men de afkomst niet meer en sprak men van een „onverlaat,” vooral daar er een woord onvlaet bestond, dat: vuiligheid, drek beteekende.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
