zonder familie zijn, niemand hebben, waarvoor men moet zorgen. Kraai bet. het gekraai van een haan (een hanencraey, een kraai geven), bij overdracht: de kraaier zelf.
Geen kraai, d.i. haan, te bezitten was het kenmerk van een ledig erf. Immers, werd in de Middeleeuwen een alleenwonend man ’s nachts door een moordenaar aangevallen en doodde hij den onverlaat, dan moest hij ten bewijze, dat hij geen huisgenooten had, voor den rechter als getuigen brengen: drie halmen van zijn stroodak, zijn hond en zijn haan.
