fūdi, fūsum (3);
I.
a. eig., laten stromen, storten, vergieten, vim lacrimarum, Cic., lacrimas oculis, Verg., sanguinem suum, Cic.; refl. se profundere en mediaal profundi, stromen, zich uitstorten (vooral van tranen, bloed), Cic.
b. overdr., uitstrekken, neerleggen, cum somnus membra profudit, Lucr., mediaal, molli cervice profusae, Lucr.; laten neerhangen, mediaal profundi = neerhangen, ex utraque pari malarum parte (van de infula), Lucr. | snel te voorschijn doen komen, ex alvo matris puerum natura profudit, Lucr.; refl., se prof. of mediaal profundi, van levende wezens = te voorschijn stromen, - stormen, Caes., (van loten aan gewassen) weelderig groeien, quae (in vitibus) se nimium profuderunt, Cic.; van zich geven, voortbrengen, animam in causa, uitblazen, Cic., clamorem, uitstoten, Cic., vocem, diep ophalen, Cic., | mild uitdelen, offeren, opofferen, non modo
pecuniam, sed vitam etiam pro patria, Cic.; in ongunstige zin = verspillen, verkwisten, patrimonia, Cic., pecunias in eas res, Cic.
II. fig., uitgieten, -storten, omne odium in alqm, Cic., omnes vires animi, ten beste geven, ten offer brengen, Cic., res universas, over dat alles tegelijk zich uitlaten, Cic.; refl., se prof., zich uitstorten, losbreken, -barsten, Cic., in questus flebiles, Liv., totum se in alqm, zich geheel aan iemd overgeven, Cic. | wegwerpen, verspillen, verba ventis, Lucr., alqd profundere ac perdere, Cic.
