I. ōdĭum, ĭi, n.
1. haat, afkeer, tegenzin, tuum, tegen u, Ter., decemvirale, tegen de tienmannen, Liv., in Romanos, Nep., Autronii, tegen A. Cic., in odium alcs, uit haat tegen iemd, Ov., in odium alci venire, Cic., of in odium alcs pervenire, Nep., zich iemds haat op de hals halen, esse alci odio of in odio en esse apud alqm in odio, bij iemd gehaat zijn, Cic., habere alqm odio, iemd haten, Ov., habere odium alcs rei of in alqm, haat voeden tegen enz., Cic., nihil odii habet, hij is niet gehaat, Cic., magno odio in alqm ferri, iemd zeer haten, Nep., magnum me cepit odium alcs rei, ik haat iets zeer, Cic. | tegenzin, afkeer, walging, alcs rei, tegen of van iets, Ter., Hor.
2. meton., het voorwerp van de haat enz., omnium hominum, Cic. | uiting van haat, wrevel, toorn, odio et strepitu senatus coactus est perorare, Cic.
II. ōdīum, īi, n. = odeum, z. a.
