DE KUNST DER OCEANIËRS: POLYNESIE: MARKIEZEN-EILANDEN EN DE TAHITI-ARCHIPEL
Een hoge vlucht nam de snijkunst van de Markiezen-eilanden; ze omvat ook de stelten. De bewoners van de Markiezen-eilanden zijn artisten in het steltlopen. Ook op Nieuw Zeeland komen stelten voor, maar daar dienen ze alleen voor het indrijven van de graafstokken in de grond bij het omwoelen van de akkers.
De tatoeëerkunst is op de Markiezen-eilanden hoger ontwikkeld dan waar ook in het gehele Zuidzeegebied. Het gehele lichaam, van het hoofd tot de voeten, wordt hier overdekt met de fraaiste patronen en zelfs de schedel wordt kaalgeschoren (op twee
vlechtjes na boven de slapen) om eveneens te kunnen worden getatoeëerd. Aan de tatoeage van een man wordt jaren gewerkt, tot zijn dertigste levensjaar toe. De kunstenaars hebben houten modellen ter beschikking voor de tatoeëringspatronen. Karakteristiek is het oogornament. dat zich bevindt op de zware slagknotsen. Deze slagknotsen manifesteren door de mannetjes tussen de oogornamenten en er onder verwantschap met het oude Middellandse Zeegebied en de bronskunst van Zuidoost-Azië. De cultuur van de Gezelschapseilanden, met Tahiti als middelpunt, werd al heel vroeg gestoord door Europese invloeden.
door Prof. Dr. D. J. Wolfel.
