m. in bet. 2 weerstanden (1 wederstand, tegenstand, verzet; het zich niet laten verplaatsen, doorboren enz.; 2 nat. elke kracht [of lichaam], waardoor een andere kracht wordt tegengewerkt, opgeheven enz.; in deze bet. germ.; dradencomplex, in een electrische geleiding ingelast om de stroom daarover te verdelen en zo te verzwakken):
1 de dijk bood weerstand aan de golven; een taaie weerstand; weerstand bieden aan de verleiding;
2 weerstanden voor elk doel.
