I. m. mv. (mv. van het verouderde erve of erf: erfgenamen, erfgerechtigden); de rechtmatige erven; de erven Bohn.
II. erfde, h. geërfd (spreekt, nog: georven) (1 door erfenis verkrijgen; 2 van eigenschappen: aan zijn ouders of voorouders ontlenen; bij uitbr. van een ander overnemen):
1. het geld en goed zijner ouders erven;
2. hij erfde van zijn vader een roemrijke naam; die dwaze mode erfden wij van de 19de eeuw.
