Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 04-11-2019

Venantius Fortunatus

betekenis & definitie

Christelijk dichter en schrijver. * Ca. 530, † begin 7e eeuw. Bij Treviso geboren, studeerde hij in Ravenna en werd daar van een zware oogziekte genezen door olie uit de lamp voor het beeld van St. Martinus van Tours. Uit dankbaarheid zou hij een bedevaart doen naar Tours.

Hij maakte echter een grooten omweg en bleef twee jaar aan het hof van koning Sigibert in Metz, dichtte lofliederen op den koning en een bruiloftszang op diens huwelijk met Brunehilde. Eindelijk kwam hij in Tours, maar reisde weldra weer verder door heel Zuid-Gallië. In Poitiers komt hij in relatie met twee zeer vrome vrouwen, de koningin-weduwe Radegundis en haar dochter Agnes. Op haar aandrang wordt hij priester en rector van het vrouwenklooster.

Tegen het eind der 6e eeuw werd hij bisschop van Poitiers, maar stierf eenige jaren later.V. is een zeer begaafd dichter. Ongeveer 300 gedichten zijn bewaard gebleven, voor een groot deel lofzangen op voorname wereldlijke en vooral kerkelijke personen. Beroemd bleef vooral zijn ➝ Vexilla Regis. Hij dichtte ook in hexameters een Leven van St. Martinus en schreef verschillende heiligenlevens in proza, waarvan vooral genoemd moet worden het Leven van St. Radegundis.

Uitg. en lit.: zie Bardenhewer, Gesch. altkirchl. Lit. (V 1932, 367-377). Franses.

< >