is naar Ned. recht de overeenkomst, waarbij de eene partij (de vervrachter) zich verbindt een aangewezen schip gedurende een bepaalden tijd ter beschikking te stellen aan de wederpartij (den bevrachter), teneinde het te haren behoeve tot de vaart ter zee te gebruiken, tegen betaling van een prijs, berekend naar tijdsduur. Art. 453 Ned. W. v. K.
Vgl. ➝ Charter.Het Belg. recht maakt geen onderscheid tusschen reis- en tijdbevrachting. De bevrachting wordt behandeld in de art. 112-143 Belg. W. v. K.