(oceanographie) zijn toestellen om de snelheid van den stroom in rivieren, op de kust of in zee, te meten. Een eenvoudige s. bestaat uit een omgebogen buis, waarvan het horizontale korte stuk tegen den stroom in wordt gehouden. Uit de hoogte, waarop dan het water in het langere verticale stuk stijgt, kan de druk en dus ook de stroomsnelheid berekend worden. Op dit principe berusten vele s. op rivieren en op de kust.
Nieuwere s. zijn voorzien van vleugels, welke door het stroomend water worden rondgedraaid. De draaiingssnelheid der vleugels is een maat voor de stroomsnelheid en kan boven water worden afgelezen of wordt op electrische of andere wijze geregistreerd. Op deze wijze wordt tegenwoordig ook op zee op verschillende diepte de stroom bepaald. Wissmann.Stroomrafeling noemt men de eigenaardige golfbeweging, welke ontstaat, wanneer twee aan elkaar tegengestelde waterstroomen langs elkaar strijken of een stroom langs een uitstekenden hoek of kaap of riffen trekt. In het eerste geval ziet men in zee soms mijlen lange strepen van woelig water; in het laatste geval doet de rafeling dikwijls de zeevarenden tijdig het bestaan van gevaarlijke blinde klippen onderkennen. Wissmann.