(myth.), stompneuzig, ruig-behaard en kaalhoofdig grijsaaard, opvoeder van Dionysus, dien hij in drinkpartijen inwijdt, waarbij hijzelf het wel eens zoo bont maakt, dat hij dronken van zijn ezel op den grond valt. Koning Midas van Phrygië, die hem langs den weg vond, raapte hem op en verzorgde hem, in ruil waarvoor hij verheven wijsheidsspreuken verkreeg.
Nog andere Silenen worden genoemd: zij zijn het prototype van de Romeinsche satyrs, dikhoofdige, wanstaltige wezens, met dikke lippen en stompneus, lange ooren, manen en paardenstaart. In de Oud-Gr. kunst, vooral op vazen, worden zij dikwijls in ongepasten omgang met nymphen, kortom als vrienden van „wijn, vrouw en gezang” voorgesteld.E. De Waele.