Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 29-10-2019

Ontvoering

betekenis & definitie

(Lat. raptus) is het met geweld wegvoeren van een persoon om met dezen onkuischheid te doen, geweld verstaan ofwel in physieken ofwel in moreelen zin, tegen den ontvoerden persoon zelf of tegen hen, onder wier macht deze persoon zich bevindt. O. is een zware zonde zoowel tegen de kuischheid als tegen de rechtvaardigheid, en is in bepaalde gevallen een strafbaar feit volgens de canonieke wetgeving (can. 2353 en can. 2354).

Voor o. als huwelijksbeletsel, zie ➝ Gewelddadige ontvoering. Voor o. in strafrecht en burg. recht, zie ➝ Schaking.

P. Heymeijer.