Wat is de betekenis van ontvoering?

ontvoering - Zelfstandignaamwoord 1. het, tegen iemands zin, wederrechtelijk verplaatsen van een persoon ♢ De term "ontvoering" wordt in het algemeen gebruikt wanneer de ontvoerder iemand onttrekt aan zijn vertrouwde milieu en wegvoert naar een onbekende plaats. Woordherkomst Naamwoo...

ontvoering - zelfstandig naamwoord uitspraak: ont-voe-ring 1. het onder dwang meenemen naar een geheime plaats ♢ na de ontvoering van het meisje kwam de politie direct in actie Zelfstandig naamwoord: ont-voe-ring de...

ontvoeringen kwamen vroeger nogal eens voor. al in de Germaanse tijd volgens N. de Roever in ..Van vrijen en Trouwen”, wanneer de vader weigerde de hand van zijn dochter te schenken. Ondanks de hoge boete die hiervoor stond, namelijk het dubbele van het zoengeld, bleef het schaken doorgaan. In 1656 werd in het „Echt-reglement voor Braba...

v., schaking: de slachting der Sichemieten tengevolge van de ontvoering van Jakobs dochter Dina.

v. ontvoeringen (schaking).

(Lat. raptus) is het met geweld wegvoeren van een persoon om met dezen onkuischheid te doen, geweld verstaan ofwel in physieken ofwel in moreelen zin, tegen den ontvoerden persoon zelf of tegen hen, onder wier macht deze persoon zich bevindt. O. is een zware zonde zoowel tegen de kuischheid als tegen de rechtvaardigheid, en is in bepaalde gevallen...

v., schaking. In het Ned. strafrecht is ontvoering als zodanig niet strafbaar gesteld. Art. 280 WStr stelt wel strafbaar het opzettelijk onttrekken van een minderjarige aan de ouderlijke macht, of aan de opsporing van de politie of andere justitiële autoriteiten. Dit wordt bestraft met maximaal drie jaar gevangenisstraf. In het geval dat de mi...

zie Schaking.

...