(Rom. Recht), beschikking ter zake des doods, vervat in den vorm van een verzoek, dat iemand in een testament of in een ➝ codicillus richt hetzij tot een benoemd erfgenaam, hetzij tot een ander ter zake des doods bevoordeelde, met de strekking dat deze (fiduciarius) aan een derde (fideicommissarius) zal overdragen hetzij de geheele of gedeeltelijke nalatenschap, hetzij een afzonderlijk vermogensbestanddeel.
Oorspronkelijk was dit verzoek in rechte niet gesanctioneerd; men bouwde geheel op de fides (trouw, eerlijkheid) van den fiduciarius. Sedert Augustus kan men ook in rechte den fiduciarius dwingen tot nakoming (➝ Legatum).
Voor Ned. en Belg. Recht, Erfstelling. Hermesdorf.