Jan Willem, Ned. muziekgeleerde en lithograaf; * 1865 te Haarlem, ✝ 1926 te Overveen. Zijn muzikale opleiding ontving hij van Schmölling, Van Suchtelen en Oppy.
Hij was een geleerd schrijver en een scherpzinnig onderzoeker. Op gebied van muziekgeschiedenis heeft hij onschatbare verdiensten, in het bijzonder wat orgel en klokkenspel betreft.
Vele jaren was hij secretaris van de ver. voor Noord-Ned. Muziekgeschiedenis en als zoodanig redacteur van het tijdschrift.
Hierin schreef hij ook zijn studie over het oude Wilhelmus-lied.Werken: zijn letterk. arbeid is verspreid in vsch. binnen- en buitenlandsche tijdschriften. Afzonderlijk verschenen o.a.: Een christelick liet ter eere van sijn princelycke excellentie den doorluchtigen ende hooghgebooren vorst Wilhelmus (1895); Dertig jaren muziek in Holland, 1670—1700 (1904;; Geschiedk. overzicht van het Nederduitsch-hervormd kerkgezang (1900); Studie over de Wilhelmusmelodie. Piscaer.