1° een instrument voor het meten van de snelheid van het water in een rivier of anderen waterloop, nl. door den tijd te bepalen, welke de drijver noodig heeft om een tevoren uitgezet drijfvak te passeeren. Om de gemiddelde stroomsnelheid over de geheele diepte te leeren kennen, gebruikt men stokdrijvers, d.i. ronde houten stokken, van onder zoodanig bezwaard, dat ze verticaal drijven met het ondereind op korten afstand van den bodem.
Het boveneind mag slechts weinig boven water uitsteken, opdat de snelheid niet door wind wordt beïnvloed. Om den d. goed te kunnen waarnemen, wordt de kop in een opvallende kleur geschilderd.
Voor het meten van de stroomsnelheid aan de oppervlakte maakt men gebruik van oppervlaktedrijvers, bijv. flesschen of holle metalen bollen. Om deze te kunnen waarnemen worden ze voorzien van een vlaggetje (fig. 1).
Wil men de snelheid op een bepaalde diepte h leeren kennen, dan kan men twee bollen gebruiken, waarvan de eene aan de oppervlakte drijft en de andere op de diepte h hangt (fig. 2). Dit samenstel drijft dan met een snelheid, die gelijk is aan het gemiddelde van de oppervlaktesnelheid en de snelheid op de diepte h.Egelie.
2° Bootvormig lichaam, het voornaamste onderdeel van het onderstel van een watervliegtuig. Meestal zijn twee gelijke drijvers aanwezig, door stijlen of spandraden onderling en aan het vliegtuig verbonden. De drijvers moeten uiteraard waterdicht zijn en zijn ter meerdere veiligheid in 4—5 waterdichte compartimenten verdeeld door dwarsschotten. Meestal is midscheeps een step aanwezig, hetgeen het zich uit het water heffen van de drijvers bespoedigt. Naar achteren loopt de drijver spits toe. De totale waterverplaatsing bij één ondergedompelden drijver beantwoordt aan het totaal gewicht van het vliegtuig. Het totaal gewicht van beide drijvers bedraagt 8—10% van het totaal vliegtuiggewicht. Als bouwmateriaal wordt gebruikt alclad, een aluminiumlegeering, of stainless steel, een roestvrije staalsoort. Dit laatste materiaal is bijv. gebruikt door de Armstrong-Whitworth en Short Co. Houten constructies vallen weinig lichter uit en worden steeds minder toegepast. Metalen drijvers worden geklonken, hetgeen moeilijkheden oplevert bij het aanbrengen van de laatste plaat. Men probeert thans drijvers van roestvrij staal electrisch te lasschen.
Lit.: Murno, Marine Aircraft Design (Londen, Pitman, 1933).
v. Lammeren.
