Caries - of beeneter wordt genoemd een chronische ontsteking van het been en het omringende beenvlies of periost, van waaruit de nieuwvorming en instandhouding van het beenweefsel plaats heeft.
Abces- en fistelvorming tot afvoer van den ontstanen etter treden steeds op. Een voorbeeld is de wervelcaries, een der meest voorkomende, op tuberculeuzen bodem berustende vormen. Zeer frequent is ook de caries dentium of tandbederf, het meest door in- en uitwendige oorzaken bij kinderen optredende. Vandaar dat bestrijding daarvan een der voornaamste zorgen is van het geneeskundig schooltoezicht, o.a. door de bevordering van het geregeld tandenpoetsen en der mondhygiëne in het algemeen.
v. Kranendonk Duffels.
