Bevriezing - (geneesk.) is de beschadiging der weefsels onder den invloed der koude, vooral optredend bij slechte bloedverzorging en verminderden lichaamsweerstand; treedt eerst plaatselijk op en uit zich dan door 1°pijnlijke roodheid; 2°blaarvorming; 3°afsterven der weefsels. Bij langer inwerken der koude treedt algemeene b. op, zich uitend door groote bleekheid van het geheele lichaam, met blauwachtige verkleuring der uitstekende deelen (neus, oor, hand, voet), ijskoude huid, stijve ledematen, verdwijnen van polsslag, stilstand der ademhaling.
Behandeling. Zeer langzame ontdooiing in een koud vertrek, wegknippen der kleeren, inwrijven met sneeuw of koude, natte doeken. Pas als de ledematen slap worden kunstmatige ademhaling. Verder worden de plaatselijke afwijkingen behandeld met hoog leggen der ledematen en droge verbanden of zalfverbanden.
Krekel.
