Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 01-04-2019

Barbarakruid

betekenis & definitie

Barbarakruid - Barbaraea, een geslacht van de familie der kruisbloemigen, Cruciferae, komt in 14 soorten voor. De meest voorkomende is Barbaraea vulgaris, behalve B. ook wel winterkers of steenkruid genoemd. Deze 60 cm hooge kruiden groeien op vochtige plaatsen en bloeien in Mei en Juni met goudgele bloemtrossen.

Zij komen voor in geheel Europa, Noord-Azië, Amerika en Australië. Gekweekt als sierplant, worden zij voor rotspartijen gebruikt. Onder den naam Hubertuskruid wordt deze plant in Duitschland als voedingsgewas aanbevolen: de jonge blaadjes leveren in den winter een goede salade. De variëteit Barbaraea arcuta met lossere bloemtrossen komt zelden voor, terwijl Barbaraea stricta vrij algemeen op vochtige plaatsen, met lichtgele bloemen bloeit. Barbaraea praecox, vroeg B., bloeit van April tot Juni, is lichtgeel en zeer zeldzaam. Barbaraea intermedia, bitter B., is vanwege den bitteren smaak gemakkelijk te herkennen.

< >