zoon van Omri, was ca. 875-853 koning over Israël. Hij voerde een krachtig politiek beleid, ten gevolge waarvan in het binnenland rijkdom en welvaart heersten.
Godsdienstig gesproken heeft hij, evenals Omri, het syncretisme bevorderd en de dienst van Jahweh verzwakt. Achab stond onder sterke druk van zijn echtgenote Jezabel, dochter van koning Ethbaal van Tyrus, die een enthousiast propagandiste was van de cultus van de Baal van Tyrus (Melkart) en de Asjera der Tyriërs (vgl. 1 Kon. 18 : 19).
Ook de rechtszekerheid verminderde, hetgeen blijkt uit de geschiedenis met Naboth (1 Kon. 21). Achabs grote tegenstander op godsdienstig en ethisch gebied was de profeet Elias.
De godsdienstige strijd heeft uiteindelijk ca. 843 de gehele dynastie van Omri ten onder gebracht (2 Kon. 9 en 10). Opgravingen te Samaria hebben ons een beeld gegeven van de luxe in het paleis van Achab.
