Westerse astrologie is astrologie die voornamelijk binnen de westerse cultuur is ontwikkeld. Als methode tot kennisverwerving wordt deze discipline als onwetenschappelijk beschouwd, hoewel zij gebaseerd is op wetenschappelijke studies zoals astronomie en geometrie. Het doel van astrologie is het duiden en beïnvloeden van de relatie tussen de hemellichamen en de handelingen en gebeurtenissen op aarde, in het bijzonder voor de mens. Westerse astrologen maken bij het analyseren van horoscopen gebruik van een dierenriem met twaalf tekens, planeten en tal van andere duidingselementen.
In het algemeen gaat een beoefenaar van de astrologie ervan uit dat er een zinvol verband bestaat tussen de kosmos en het leven op aarde. Dit verband zou hem in staat moeten stellen uitspraken te doen over iemands karakter en het verloop van gebeurtenissen. Een westers astroloog zal typisch een horoscoop tekenen voor het ogenblik dat een bepaalde gebeurtenis zoals iemands geboorte plaatsvindt. Hierbij noteert hij - of de computersoftware- op het horoscoopwiel de precieze plaats van de planeten en andere elementen die hij van belang acht voor de interpretatie.
De astrologie zoals zij beoefend wordt in het westen, heeft haar basis in de Tetrabiblos van Claudius Ptolemaeus uit de 2e eeuw. Dit werk steunt dan weer op voorafgaande hellenistische tradities en uiteindelijk op de Babylonische astrologie. Een typisch kenmerk van de westerse astrologie is dat ze beroep doet op de constructie van een horoscoop die voor een bepaalde plaats op een bepaald moment geldt, en waarbij hemellichamen zoals Zon, Maan en planeten worden ingetekend.
De methoden die astrologen daarbij aanwenden zijn zeer divers en hangen af van de school waartoe ze behoren. Zo maakt de westerse klassieke astrologie geen gebruik van de nieuw ontdekte planeten Uranus, Neptunus en Pluto, dit in tegenstelling tot de meeste hedendaagse astrologen die deze planeten wel gebruiken. Astrologen uit de Hamburger Schule van Alfred Witte en de Kosmobiologie van Reinhold Ebertin hebben een groot deel van de klassieke astrologie overboord gezet en werken voornamelijk met planeten en midpunten.
Een ontwikkeling die dateert uit de jaren dertig van de 20e eeuw is de psychologische astrologie, die zich afzet tegen het fatalistische karakter van de astrologie en daarvoor een astrologie van de vrije wil in de plaats stelt. Dit type van astrologie inspireerde zich bij zijn ontstaan vooral op het werk van de Zwitserse arts en psycholoog Carl Gustav Jung in verband met de archetypen. De bekendste vertegenwoordigers van de psychologische of jungiaanse astrologie zijn Dane Rudhyar, Liz Greene en Stephen Arroyo. In Nederland is Karen Hamaker de bekendste astrologe die gepubliceerd heeft over zowel de klassieke als de moderne astrologie.
Naast het opstellen van geboortehoroscopen zijn er ook astrologen gespecialiseerd in mundane astrologie (het wereldgebeuren, de politiek), weervoorspellingen, beroepskeuze, relatiehoroscopen, uurhoekastrologie en financiële astrologie (beursvoorspellingen).
