Ernest Miller Hemingway (Oak Park (Illinois), 21 juli 1899 – Ketchum (Idaho), 2 juli 1961) was een Amerikaans romancier en auteur van korte verhalen die schreef in een viriele en extraverte stijl. In 1954 werd zijn oeuvre bekroond met de Nobelprijs voor Literatuur.
Als jongeman deed Hemingway dienst als ambulancier bij het Rode Kruis in Frankrijk in het laatste jaar van WO I. Later werkte hij als journalist, die de Grieks-Turkse oorlog voor de Toronto Star versloeg. Hij reisde regelmatig naar Spanje en de Oostenrijkse Alpen, maar verbleef vooral in Parijs.
Zijn roman 'The Sun Also Rises' (1926) kreeg onmiddellijk bijval, terwijl zijn volgende roman, 'A Farewell to Arms' (1929), zijn reputatie vestigde als een van de belangrijkste hedendaagse schrijvers.
Hemingway keerde terug naar de Verenigde Staten in 1927, maar in 1937 ging hij terug naar Spanje als verslaggever van de Spaanse Burgeroorlog. Zijn ervaringen daar leidden tot zijn verhaal 'For Whom the Bell Tolls'. Later won hij de Pulitzer prijs voor fictie voor zijn roman 'The Old Man and the Sea' die hij in Cuba schreef.
Hemingway streefde grote soberheid na in zijn schrijven door adjectieven weg te laten en korte, kernachtige zinnen te maken. Zelf beschreef hij zijn droge, journalistieke stijl als 'de ijsbergtheorie' ("Iceberg Theory"). Hij ontdeed de tekst van zijn verhaal van alles wat afbreuk deed aan de essentie, of wat de lezer zelf zou kunnen achterhalen of gissen. De lezers construeren dus mee het verhaal en vervolledigen het met wat aan de oppervlakte niet zichtbaar is, net als een ijsberg waarvan het grootste stuk aan de blik is onttrokken.
In zijn latere jaren begon Hemingway aan depressies en paranoia te lijden. Hij kreeg elektroshockbehandelingen, maar pleegde uiteindelijk toch zelfmoord met een jachtgeweer.
