Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

Gepubliceerd op 18-02-2020

terracotta

betekenis & definitie

A. v. en o. (-’s) [It. gebakken aarde]

I. Eig. licht roodbruin, ongeglazuurd aardewerk: bloembakken, vazen, bouwornamenten in, van -.

II. Metn.

1. voorwerpen, pottenbakkers werk van terracotta: een fabriek van -.
2. een enkel voorwerp van terracotta: een verzameling -‘s.
B. bn. terracottakleurig: overgordijnen; een japon.

< >