lett: non-dualistisch; het Ene zonder het tweede. De Advaita Vedanta is het non-dualistische systeem van Vedanta, dat in eerste instantie door Shankara werd verklaard en verdedigd.
Van alle denkvormen is A. onder de indiase filosofen het meest verbreid. Het gaat er in A. om, het onwerkelijke te laten zien van alle verschijningsvormen; dat de Werkelijkheid niet is een som van ontelbare deeltjes en onderscheidingen, maar dat Zij in wezen niet verschilt van het Ware Zelf, terwijl het Zelf is: Brakman, de ondeelbare Ene, het Absolute, het Allesdoordringende. Karakteristiek voor A. zijn de navolgende drie regels die een paradox schijnen te weerspiegelen, maar bij nadere beschouwing van een verbluffende logika en helderheid zijn: Brahman is werkelijk/het heelal is onwerkelijk/ Brahman is het heelal. Dit is A. van het zuiverste water. Essentiële vragen, die bij dit onderwerp altijd aan de orde komen, zijn bv.: Wat is de relatie tussen Brahman en de wereld? Is Brahman de schepper van het heelal? Ik neem de wereld waar, dus is zij toch werkelijkheid? In de Upanishads worden deze vragen op verschillende wijzen beantwoord, hoewel ieder antwoord dezelfde essentie in zich draagt: Brahman is een zijnstoestand, waarin iedere onderscheiding tussen zelf, wereld en God getranscendeerd is en weggevallen. Als ik de wereld waarneem, dan ligt het er maar aan hoe en waarmee ik die waarneem.
Zintuiglijke waarneming is veranderlijk, dus niet absoluut van waarheid. Innerlijke waarneming reduceert de uiterlijke verschijningsvorm van al het wereldse tot het Ene, Dat innerlijk en uiterlijk maakt én doordringt, het Ene, dat zowel persoonlijk als onpersoonlijk is en dat geen tweede naast Zich kent. Zie: Sat-Chit-Ananda; Shankara.
