(1968) (< Eng. fifteen minutes of fame) (cliché) wijst op kortstondige beroemdheid. Doorgaans in verband met figuren in de entertainmentindustrie (of tegenwoordig YouTube). De uitdrukking wordt vaak verkeerdelijk toegeschreven aan Andy Warhol maar werd wel voor het eerst gebruikt in 1968 in het ‘Moderna Museet’ in Stockholm. Daar liep toen een tentoonstelling van Warhol’s werk. Het citaat werd later geclaimd door fotograaf Nat Finkelstein. Hij zou Warhol al in 1966 geinterviewd hebben. De kunstenaar zou toen gezegd hebben: 'Iedereen wil beroemd worden', waarop de fotograaf antwoordde: 'Ja, voor een kwartier Andy.' In het Engels bestaat er overigens een oudere vergelijkbare uitdrukking: 'nine days wonder'.
• Beroemd zijn is eigenlijk niets speciaals. Andy Warhol heeft gezegd „Er komt een tijd, dat iedereen in de wereld straks vijftien minuten beroemd is.” (De Telegraaf, 29/12/1983)
• Irving Howe citeerde Andy Warhol, die ooit gezegd heeft dat iedereen in Amerika vijftien minuten beroemd is. (Vrij Nederland. Boekenbijlage 1984)
• Amerikaanse scenarioschrijvers zijn gefascineerd door de media-werkelijkheid die de dagelijkse realiteit inhaalt, constateerde ik in deze rubriek van afgelopen vrijdag. De passieve registratie van Peyton Place als de telegenieke wereld waaraan elk huisgezin zich kon spiegelen, maakte plaats voor een wereld waarin elk gezinslid plotseling het middelpunt kon worden van een 'candid camera'-, soap- of 'reality-tv'-uitzending. Het credo van Andy Warhol, dat elke burger zich vijftien minuten beroemd kon wanen, werd werkelijkheid. (NRC Handelsblad, 17/11/1998)
• Big Brother heeft in Nederland nationale impact en heeft het belang van een Europacupfinale waarin een Nederlandse ploeg speelt, gekregen. Het programma beheerst de cultuur al een paar maanden volledig. Big Brother bewijst dat beroemdheid in Nederland voor iedereen weggelegd is. Je hoeft daar geen speciale gave voor te hebben. Als je maar vaak genoeg op tv koffie drinkt, doe je al meer dan genoeg. Het is wel absoluut belangrijk dat je hoofd op tv komt. Het programma bewijst absoluut het gelijk van Andy Warhol: iedereen kan vijftien minuten bekend zijn. (Neerlandia. Jaargang 103. 1999)
• In 15 minutes worden rake opmerkingen gemaakt over de uitwassen van de televisie, waarop iedereen, zoals Andy Warhol al wist, vijftien minuten beroemd kan zijn, maar Herzfelds mediakritische pretentie kan niet serieus worden genomen. We kijken naar een ernstig geval van de pot-verwijt-de ketel, omdat Herzfeld een beroep doet op hetzelfde voyeurisme waarvan hij de tv beschuldigt: de gruwelijkheden worden ons tot in details voorgeschoteld. (het Parool, 09/05/2001)
• Het bekijken van een talkshow waarin een wegens ontoerekeningsvatbaarheid niet veroordeelde psychopathische moordenaar vertelt de filmrechten op zijn slachtpartijen voor een miljoen te hebben verkocht, maakt op het duo evenveel indruk als een pokémon-aflevering op een kleuter. En als slachtoffers van de gewetenloze strijd om hoge kijkcijfers gaan ze moordend en zichzelf filmend op zoek naar faam en rijkdom. Met dank aan Andy Warhol: ,,In de toekomst zal iedereen vijftien minuten beroemd zijn''. (Trouw, 10/05/2001)