(19e eeuw) (scheldw.) iemand die scheel ziet.
• (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1900)
• ... een loensche eine schèle otter... (De Nedermaas. Limburgsch geïllustreerd maandblad, 01/06/1925)
• (Kristiaan Laps: Nationaal scheldwoordenboek. 1984)
• De verwaande kwast, de schele otter. (Simone Lenaerts: Zeewater is zout, zeggen ze. 2014)
• 'O help, is het nog maar zo kort geleden dat ik me in de luren heb laten leggen door die schele otter met te veel geld?' kreunt July.(Saskia De Coster: Wat alleen wij horen. 2015)
