kop in kont

betekenis & definitie

(1929) (spot.) kort, dik ventje. In Antwerpen: kop en kont.

• (K. ter Laan: Nieuw Groninger Woordenboek 1924-1929)
• (G. Karsten: Het dialect van Drechterland. 1931-1934)
• (T. van Veen: Taal en leven in de Utrechtse Vechtstreek. 1989)