(1935) (Barg.) (gulzig) eten. Rotterdams?
• Me liepe te goffere en te smakke en vergatte haast nog om Balletje te vrage, hoe ie an de mikkies gekomme was. (Willem van Iependaal: Polletje Piekhaar, 1935)
• Je goffert maar zoveel als je lust! (Willem van Iependaal: Lord Zeepsop. 1937)
• Oi! wat heb ik goddeloos magge goffere in het melksalonnetje! (Willem van Iependaal: Kriebeltjes hoogtepunt. 1937)
Gepubliceerd op 20-07-2020
gofferen
betekenis & definitie