(1903) (euf.) een scheet laten; een vloek laten vallen.
• Er eenen laten vliegen, eenen vloek uitbraken; ook: eenen wind laten. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1903)
• “Kun je dan helemáál niks, stommeling?” zei er een. ‘Er eentje laten vliegen, dat kan ik,’ zei ik, ‘maar u kunt 'm niet vangen, probeer het maar eens. Pam!’ (Johan Fabricius: Toontje Poland. 1977)
