Martyrium (μαρτυριον).
1. Uit de betekenis ’getuigenis’ heeft zich in de loop van de 2e eeuw die van ’martelaarschap’ ontwikkeld (’getuigenis voor het geloof, bezegeld met de dood’, zie martelaar).
2. Kerk of kapel gebouwd boven het graf of de relieken van een martelaar, soms ook in het algemeen kerk ter ere van een geloofsgetuige opgericht.
Lit. Ad 1: H. Delehaye, Les passions des martyrs et les genres littéraires (Bruxelles 1921).
Ad 2: H. Leclercq (DAL 10, 2512-2523). - A. Grabar, Martyrium. Recherches sur le culte des reliques et Tart chrétien antique 1-2 (Paris 1946). [Bartelink]
