Naam van een romeinse plebejische gens, die te Rome vanaf de 3e eeuw vC voorkomt.
De herinnering aan het geslacht leeft o.a. voort in de Pons Fabricius te Rome, genoemd naar haar bouwer Lucius Fabricius, curator viarum in 62 vC.De voornaamste Fabricius was Gaius Fabricius Luscinus, held uit de oorlog tegen → Pyrrhus, consul in 282 en 278 en censor in 275 vC. Hij vestigde zich - misschien als eerste Fabricius - vanuit Aletrium te Rome. Als onderhandelaar ontraadde hij Tarente de strijd met Rome. Thurii bezette hij door de zuiditalische belegeraars van de stad te verslaan; in 282 triomfeerde hij over de Samnieten, in 278 over de Lucaniërs, Bruttiërs, Tarentijnen en Samnieten. De overlevering, die verhaalt van zijn eerlijkheid en onomkoopbaarheid, tekent Fabricius als voorbeeld van romeinse deugdzaamheid. Hij stierf hooggeëerd, maar zou zo arm zijn geweest dat de staat zijn dochters een uitzet moest geven.
Lit. F. Münzer (PRE 6, 1930-1938). (A. J. Janssen]
