Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 21-02-2025

CAELIUS

betekenis & definitie

Naam van een romeinse plebejische gens, waarvan sinds de 2e eeuw vC enkele leden bekend zijn, o.a.:

Marcus Caelius Rufus, aanzienlijk en begaafd romeins ridder, in 63 vC aanhanger van → Catilina, in 59 en 58 minnaar van de beruchte → Clodia, later beschermeling van Crassus en Cicero; laatstgenoemde bewerkte door zijn redevoering Pro Caelio in 56 vC diens vrijspraak van een aanklacht wegens geweldpleging. Nadat Caelius in 52 vC volkstribuun was geweest, schaarde hij zich in 50 als aediel aan de zijde van Caesar. In 48 vC verzette hij zich echter als praetor tegen Caesars z.i. te gematigde wetsvoorstellen tot verlichting van de schuldenlast, hij moest uit Rome vluchten en trachtte vervolgens, samen met → Milo, een opstand in Italië te ontketenen. De opstand mislukte, Caelius vond de dood bij Thurii.

Onder Cicero’s Epistulae ad familiares zijn 17 geestige en scherpzinnige brieven van Caelius aan Cicero bewaard gebleven, daterend uit de jaren 51-48.

Lit. Cicero, Pro Caelio. Id. Epistulae ad familiares 8.

[Nuchelmans]

< >