Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 21-02-2025

BOUDICCA

betekenis & definitie

Gemalin van Prasutagus, koning der Iceni in Brittania.

Deze om zijn rijkdom beroemde vorst wees in zijn testament de romeinse keizer Nero naast zijn dochters als erfgenaam aan, in de hoop zo voor haar de erfenis te beveiligen. Maar dit belette de procurator Catus Decianus en de andere romeinse ambtenaren niet, na zijn dood het koninkrijk der Iceni als veroverd land te beschouwen en Boudicca en haar dochters schandelijk te mishandelen. Het gevolg was een opstand in Brittania onder leiding van Boudicca (61 nC). In het begin had Boudicca succes; Camulodunum, Verulanium en Londinium gingen in vlammen op en zeer veel Romeinen vonden de dood. De stadhouder Suetonius Paulinus, die bij het uitbreken van de opstand bezig was het eiland Mona (Anglesey) te veroveren, wist Boudicca te verslaan. Boudicca stierf kort daarna (61 nC) door zelfmoord (Tacitus) of door een ziekte (Cassius Dio).Lit. Tacitus, Agricola 15-16; Annales 14, 31-37. Cassius Dio 62, 1-12. - Henze (PRE 3, 796v). - C. M. Buist, The Revolt of Queen Boudicca in A.D. 60 (Historia 10, 1961, 496-509). D. R. Dudley/G. Webster, The Rebellion of Boudicca (London 1962). [Stolte]

< >