Bacchiaden (Βακχιαδαι), naam van een adellijk geslacht te Corinthe, dat aldaar vanaf zijn eponiem Bacchis, de vijfde koning van de stad, tot ca. 750 vC het koningschap bekleedde.
De laatste koning uit het geslacht, Telestes, zou door zijn verwanten vermoord zijn. Vervolgens wisten de Bacchiaden gedurende bijna een eeuw een exclusieve oligarchie in Corinthe in stand te houden, waarin ze het ambt van jaarkoning en alle andere openbare functies voor familieleden reserveerden. Een deel van de Corinthische adel werd tot emigratie gedwongen, hetgeen ca. 733 vC tot de stichting van de kolonies → Corcyra en Syracuse leidde. Onder de Bacchiaden bloeiden handel en nijverheid, maar hun wreedheid en willekeur maakten hen bij het volk gehaat. Ca. 660 vC leed een Corinthische vloot een nederlaag tegen Corcyra, de eerste zeeslag van de griekse geschiedenis. Dit feit schijnt het aanzien der Bacchiaden zo ernstig geschokt te hebben dat → Cypselus, volgens de traditie in 657, een einde kon maken aan hun heerschappij.Lit. J. Toepffer (PRE 2, 2784-2788). J. G. O’Neill, Ancient Corinth 1 (Baltimore/London 1930). E. Wil], Korinthiaka. Recherches sur l’histoire et la civilisation de Corinthe (Paris 1955) 259-362. [Nuchelmans]
