Aëtion (Αετιων), griekse kunstschilder uit de 4e eeuw vC.
Van zijn werken is niets bewaard gebleven, maar Lucianus (2e eeuw nC) geeft in zijn Hροδοτος η Αετιων (Herodotus of Aëtion) een uitvoerige en lovende beschrijving van een van Aëtion ’s schilderstukken, dat hij in Italië zag en dat volgens Lucianus de bruiloftsnacht van Alexander de Grote en de perzische prinses Roxane voorstelde. Het is niet uitgesloten, dat deze historische interpretatie meer in het stuk legt dan de bedoeling van de schilder is geweest: ’Roxane’ zit beschroomd en met neergeslagen ogen op het bruidsbed, terwijl eroten haar sluier en sandalen losmaken, ’Alexander’ komt in gezelschap van ’Hephaestion’, ’Hymenaeus’ en eroten op haar toe. Men heeft verondersteld, waarschijnlijk ten onrechte, dat de middengroep van de zg. Aldobrandinische bruiloft (Vaticaanse bibliotheek) een kopie van deze voorstelling is. Onder invloed van de geschriften van de humanist Leon Battista Alberti (1404-1472; Delta pitture 1435) inspireerde Lucianus’ beschrijving o.a. Raffael en vooral Sodoma (G. A. Bazzi), wiens Nozze di Alessandro e Rossane (ca. 1515) in de Villa Farnesina te Rome een grandioze herschepping van het oude thema is.Lit. M. Cagiano de Azevedo (EAA 1, 97v). - E. Pfuhl, Malerei und Zeichnung der Griechen 2 (München 1923) 771. A. von Salis, Antike und Renaissance (Erlenbach-Zürich 1947) 216223; 269. L. Curtius, Zur Aldobrandinischen Hochzeit, in Vermächtnis der antiken Kunst (Heidelberg 1950) 119-140.
[Nuchelmans]
