Nederlands schilder van stillevens, naakten en portretten (Amsterdam 28 Febr. 1894), is autodidact. Aanvankelijk onderging hij de invloed van de schilderschool te Bergen (N.H.) en van het aldaar door de Fransman Le Fauconnier geïntroduceerde Kubisme, doch na 1924 veranderde zijn stijl in de richting van de Nieuwe Zakelijkheid.
Met een zeer gladde schilderwijze geeft hij een nauwgezet gedetailleerde weergave van de werkelijkheid in een overwegend ijle grijze toon. Een zacht gezeefd licht, zonder natuurlijke atmosferische werking, schijnt soms van binnenuit de dingen te stralen alsof zij phosphoresceren en er ontstaat een vreemde, surrealistisch werkende, tijd- en ruimteloze wereld zonder dramatische spanning, waarin de schilder in de eerste plaats zijn levensfilosofie symboliseert.Lit.: Kaspar Niehaus, W. S., Ned. Schilders van dezen tijd, serie A (Amsterdam 1940).
