Duits geschiedschrijver (Jever 17 Nov. 1776 - Heidelberg 23 Sept. 1861), werd in 1817 hoogleraar in de geschiedenis te Heidelberg. Zijn œuvre stond sterk onder invloed van de Duitse „Aufklärung”, vooral van Kant.
Zijn rationalistische en moraliserende, oncritische en generaliserende geschiedschrijving vormt een sterk contrast met die van Ranke. Zijn boeken werden in wijde kring gelezen en zijn Weltgeschichte genoot ook in Nederlandse vertaling grote populariteit.Bibl.: Geschichte des 18. Jahrh. (2 dln, 1823); Gesch. des 18. und 19. Jahrh. bis zum Sturz des franz. Kaiserr. (6 dln, 1836-1848; vermeerderde uitg. v. h. voorg.); Universalhist. Übersicht über die Gesch. der Alten Welt und ihrer Kultur (9 dln, 1826-1834); Weltgesch. für das deutsche Volk (19 dln, 1843-1857).
Lit.: G. G. Gervinus, F. C. Schl., ein Nekrolog (1861); G. Weber, F.
C. Schl. (1876); E. Marcks, S. in: Heidelberger Professoren I (1903); W. Dilthey, Ges. Schriften XI (1936); G. P.
Gooch, History and Historians in the 19th Century (3de dr. 1949); O. Lorenz, F. C. S., in: Die Geschichtswissenschaft, I (1886); E. Fueter, Gesch. d. neueren Historiographie, 3de dr. (1936), p. 411-413.
