(Bunckle 1735 - Londen 17 Oct. 1788), schreef Elementa medicinae (Edinburgh 1780). Door de in dit werk opgestelde nieuwe theorieën over de geneeskunde geraakte hij in strijd met al zijn collega’s te Edinburgh.
De slechte naam, die hij in zijn vaderland had, zijn vijandschap met Cullen, Monro, Duncan e.a., het verwarde van zijn stijl en het moeilijke Latijn van zijn eerste geschriften verhinderden de verspreiding van zijn systeem (Brownianisme), dat door de meeste Engelse geneesheren verworpen werd. Buiten Engeland maakte zijn stelsel meer opgang, vooral in Italië. In hoofdzaak berust het Brownianisme op de stelling, dat het leven gebaseerd is op de prikkelbaarheid van het lichaam en de ongesteldheden voortkomen uit gebrek aan prikkels (asthenie) of uit overmaat van prikkeling (sthenie), zodat het genezen van ziekten bestaat in het herstellen van de natuurlijke staat van prikkeling (z Broussais). William Cullen Brown, zijn zoon, heeft de werken van zijn vader, alsmede diens levensbeschrijving, te zamen uitgegeven (3 dln, Londen 1804).
