Engels pionierster voor de toelating van vrouwen tot de studie en de praktijk der medicijnen (Londen 1836 - Aldeburgh 1917), volgde in 1860 colleges in het Middlesex Hospital, doch tengevolge van een protest der studenten tegen de toelating van vrouwen, werd haar de toegang tot de lessen ontzegd. Nadat de Universiteit van Londen en het Royal College of Physicians and Surgeons geweigerd hadden haar tot hun examens toe te laten, verwierf zij in 1865 het diploma van de Society of Apothecaries, dat haar het recht gaf praktijk uit te oefenen.
In 1866 werd zij verbonden aan de St Mary’s Dispensary te Londen, een instelling tot het verlenen van medische hulp aan vrouwen door vrouwen, die weldra tot het St Mary’s Ziekenhuis voor Vrouwen uitgroeide. In 1870 werd Elizabeth Garrett aangesteld als controlerend geneeskundige van het East London Hospital, werd benoemd tot lid van de eerste Londense Schoolcommissie en ontving van de Universiteit van Parijs de graad van doctor in de medicijnen. Een jaar later huwde zij den heer Anderson. Sedert 1874 werkte zij aan de stichting van een medische hogeschool voor vrouwen te Londen. Zij schreef talrijke verhandelingen over medische en sociale onderwerpen en werd in 1908 als eerste vrouw in Engeland gekozen tot mayor van Aldeburgh, Suffolk.DR JANE DE IONGH
Lit.: Elizabeth Blackwell, Pioneer Work in opening the Medical Profession to Women.
