Sovjetrussisch politicus van Bulgaarse afkomst en Roemeens staatsburgerschap (Kotel. Bulgarije, 13 Aug. 1873), wijdde na in 1897 te Montpellier tot doctor in de medicijnen te zijn gepromoveerd, zijn krachten aan de internationale arbeidersbeweging in verschillende landen van Europa.
In 1917 ging hij naar Rusland, trad toe tot de bolsjewistische partij, was in 1918 buitengewoon gezant te Berlijn, maar werd met Joffe uitgewezen, werd toen lid van het presidium van het centraal uitvoerend comité der Sovjet-republiek, in 1924 gezant te Londen en 1925-1927 te Parijs, vanwaar hij op verzoek van de Franse regering werd teruggeroepen. Als aanhanger van Trotskij werd hij in 1929 verbannen. Later weer teruggekeerd, vervulde hij nog wel verschillende functies, doch trad niet meer op de voorgrond totdat hij, in het proces tegen het „Blok van rechtsen en Trotskisten” betrokken, op 13 Mrt 1938 tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld werd.Bibl.: De la question de l’étiologie du crime et de la régénérescence, diss. (1897); (met L. Troskij) Politieke verhandelingen over Roemenië (Moskou 1922, Russ.); Roumanie et Bessarabie (Paris 1925).
