Frans geschiedschrijver (Rouaan 26 Mei 1863-Parijs 25 Juni 1929), was sinds 1888 hoogleraar aan de Sorbonne en sinds 1912 directeur van het rijksarchief. Hij hield zich op uiterst grondige en verantwoorde wijze bezig met de middeleeuwse geschiedenis van Frankrijk, de hulpwetenschappen van de geschiedenis en de bibliografie.
Bibl. : Le règne de Philippe III le Hardi (1887) ; Les archives de l’histoire de France (3 dln, 1891-1893; met H. Stein); Introduction aux études historiques (1898, 5de dr. 1913» met Ch. Seignobos); Saint Louis, Philippe le Bel, les derniers Capétiens directs (Hist de France van Lavisse III, 2, 1901); Manuel de bibliographie historique (2 dln, 1896-1904, iste dl, 2de dr. 1901); L’Inquisition d’après des travaux récents (1902) ; Questions d’histoire et d’enseignement (2 dln, 1902-1906) ; La société française au XlIIe siècle d’après dix romans d’aventure (1904) ; La vie en France au moyen âge d’après quelques moralistes du temps ( 1908) ; La vie en France au moyen âge (4 dln, 1924-1928; nieuwe, uitgebreide be werking van de beide voorgaande).
Lit.: Revue archéologique XXX (1929); Pierre Leguay, Universitaires d’aujourd’hui (1912), blz. 215-255; Robert Fawtier, in: Engl. Hist. Rev. dl 45 (1930), blz. 85-91.
