Antoine (Dublin 3 Jan. 1810 kasteel Abbadia, Pyreneeën, 19 Mrt 1897) en Arnauld (Dublin 24 Juli 1815-13N0V. 1893), twee broeders, beroemd door hun reizen in Abessinië, opgevoed in Frankrijk. Zij bestudeerden de wis- en natuurkundige wetenschappen en nadat Antoine van 1835-1836 en van 1836-1837 een reis naar Egypte en een tocht naar Brazilië volbracht had, aanvaardden zij in 1837 een reis naar Abessinië.
Terwijl Arnauld zich bezighield met de studie van de taal en de zeden der bewoners, keerde Antoine in 1839 naar Frankrijk terug, om zich betere instrumenten te verschaffen. Eerst in Juni 1842 kwam hij weder in Gondar bij zijn broeder. Nu doorkruisten zij te zamen of afzonderlijk het land, vooral de toen nog weinig bekende zuidelijke landschappen Enarea, een gedeelte van Kafa, en het brongebied van de Uma. In 1848 keerden zij met een rijke verzameling naar Frankrijk terug. Terwijl Antoine zich met de beschrijving en rangschikking der verzameling bezighield, keerde Arnauld in 1853 voor de tijd van een jaar naar Abessinië terug. Arnauld leverde een beschrijving der reizen in Douze ans dans la Haute-Ethiopie (Parijs 1868); verder schreef hij Sur le tonnerre en Ethiopie (185g) en Travaux récents sur la langue basque. Antoine, inmiddels tot lid van de Académie gekozen, schreef een Résumé géodésique (185g), Géodésie de la Haute-Ethiopie (1860-1873) en Observations relatives à la physique du globe faites au Brésil et en Ethiopie (1873); verder gaf hij een Catalogue raisonné des manuscrits éthiopiens (185g), een uitgave van den Pastor van Hermas, L’Abyssinie et le roi Théodore (1868), Dictionnaire de la langue Amarinna (1881) en het eerste deel van een Géographie de l’Ethiopie (1890).Lit.: G. Darboux, Notice historique sur Antoine d’Abbadie in: Darboux, Eloges acad. et discours (1912), pp. 173-217).
