Duits rechtsgeleerde en pandektist (Weiler, in Beieren, 26 Febr. 1820 München 13 Sept. 1887), werd na de uitgave van zijn geschrift Zur Lehre der Compensation (1849) in 1852 hoogleraar te Erlangen, in 1857 te Praag, in 1866 te Tübingen en in 1871 te München. In 1861 werd hij afgevaardigd naar de Boheemse Landdag en door deze naar de Rijksraad.
Brinz was een groot geleerde en een zelfstandig denkende geest. Hij is vnl. bekend gebleven door de ontwikkeling der leer van het „doelvermogen” omtrent het wezen der rechtspersonen. Zijn hoofdwerk is zijn Lehrbuch der Pandekten (1857-1860), in 2de dr. bewerkt door Philip Lotmar (1879-1892).Lit.: A. Exner, Erinnerung an Al. Br. (1888).
