Uruguays schrijver (1825-1893), is de grootste figuur onder de igde-eeuwse literatoren van de republiek Uruguay. Hij is de stichter van de nationale roman en wordt daarom door zijn talrijke bewonderaars el Cervantes criollo genoemd.
Op 20-jarige leeftijd ging hij naar Rio de Janeiro als gezantschapssecretaris en een jaar daarna vertrok hij naar Europa. In Madrid, waar hij studeerde, publiceerde hij zijn eerste roman La estrella del sur en twee toneelstukken Percances matrimoniales en Amor y patria. In 1852 verscheen zijn poëtische legende Celiar en zijn bundel verzen Horas de melancolia. Een jaar daarna zag zijn beste roman Caramurú het licht, die het contact en conflict tussen Spanjaarden en gauchos behandelt. In 1855 keerde hij voorgoed naar zijn geboorteland terug, waar hij talrijke hoge ambten vervuld heeft. Zijn beide latere dichtbundels Brisas del Plata (1864) en Palmas y ombúes (1884), voor zijn eigen volk geschreven, zijn patriottisch getint en vol couleur locale.PROF. MR DR T- A. VAN PRAAG
Lit.: Carlos Roxlo, Historia critica de la Ut. uruguaya (Montevideo 1912); M. Falcao Espalter, Antologiade poetas uruguayos. 1807-1921 (Montevideo 1922).
