Frans romancier, toneelschrijver en essayist (Mondovi, Algerië, 7 Nov. 1913), verwant aan de groep der existentialisten, verkondigt evenals deze dat het leven op zich zelf absurd is, een idee door hem gesymboliseerd in de mythe van Sisyphus, die steeds een terugvallend rotsblok naar boven torst (Le mythe de Sisyphe, Paris 1942). Evenals vele jongere Franse schrijvers erkent hij de invloed te hebben ondergaan van de Praagse schrijver Kafka.
Herinneringen aan het door de felle zon beschenen Afrikaanse landschap vindt men in zijn eerste bundel schetsen Noces. Camus is een zeer groot schrijver; zijn laatste roman La Peste vooral is een prachtig voorbeeld van een klassiek Frans prozawerk door zijn soberheid, klaarheid en precisie. DR R. WIARDABibl.: L’envers vaut l’endroit (Alger 1937); Noces (Alger 1938); L’Etranger (Paris 1942); Le Malentendu suivi de Caligula (Paris 1944); Lettre a un Allemand (Paris 1945); Le Minotaure ou la Halte d’Oran (Paris 1945); La Peste (Paris 1947). Verder hoofdartikelen in Combat (1945-1946).
