godgeleerde (Pietersbierum 2 Juli 1846 - Amsterdam 20 Nov. 1919), was van 1900 tot 1916 hoogleraar te Amsterdam en als leerling van Scholten, onder invloed vooral van Lotze, een aanhanger van de intellectualistische richting in de moderne theologie. Hij schreef een groot aantal artikelen in het Nieuw Theologisch Tijdschrift, zowel van dogmahistorische als wijsgerig-dogmatische inhoud, die voor een groot gedeelte verzameld werden uitgegeven door zijn dochter dr N.
A. Bruining onder de naam Verzamelde Studiën (3 dln, Groningen 1923).