Onder dezen naam vermelden wij:
Quevedo y Villegas, zie onder Quevedo.
Estevan Manuël de Villegas, een Spaansch dichter, geboren in 1595 te Najera in Oud-Castilië. Hij ontving zijne opleiding te Madrid, bestudeerde met grooten ijver de werken der klassieke schrijvers, leverde reeds als knaap vertalingen van Anacreon en Horatius en vervaardigde oorspronkelijke gedichten in denzelfden trant. Later studeerde hij in Salamanca in de regten en moest zich wijden aan de werkzaamheden van zijn beroep, ten einde in zijn onderhoud te voorzien, maar hield zich tevens bezig met letterkundige studiën. In weerwil van zijn grooten roem als geleerde en dichter bleef hij in behoeftige omstandigheden verkeeren en bekleedde bij zijn overlijden in 1669 een gering ambt.
Zijne gedichten onderscheiden zich door gevoel en bevalligheid, alsmede door klassieke zuiverheid en behooren tot de fraaiste der Spaansche letterkunde. Ook zocht hij de versmaten der Ouden in het Spaansch na te volgen en was als een vereerder der klassieken een heftig tegenstander van Lope de Vega. Zijne gedichten verschenen onder den titel: „Las eroticas (1618 en later)”, maar zijne geleerde prozawerken bleven ongedrukt.
