Tholen (2)

betekenis & definitie

Jacobus Pierson Tholen, een Nederlandsch geleerde, tevens algemeen geacht om zijn edel karakter, werd geboren te Leeuwarden den 20sten September 1764, studeerde te Franeker in de wis- en natuurkunde en vervolgens in de regten, promoveerde in eerstgenoemd vak en zag zich in 1788 benoemd tot lector in de wis- en vestingbouwkunde te Franeker. Nadat hij eershalve tot doctor in de wis- en natuurkunde bevorderd was, zag hij zich in 1797 aldaar benoemd tot gewoon hoogleeraar in de wis-, vestingbouw- en aardrijkskunde, sprak daarbij: „Over den invloed van de beoefening der wijsbegeerte op de menschelijke maatschappij en verstandelijke vermogens”, en hield in 1808, bij het nederleggen van het rectoraat, eene oratie: „De vero philosophiae studio”. Hij was lid van den stedelijken raad van Franeker, van de commissie tot regeling der maten en gewigten te Leeuwarden, alsmede van de Provinciale Staten van Friesland, en overleed den 20sten September 1824.