Soulié (Melchior Frédéric), een verdienstelijk Fransch novellist en tooneelschrijver, geboren den 23sten December 1810 te Foix, was eerst advocaat, toen ambtenaar bij de belastingen, vervolgens directeur eener fabriek en werd eindelijk onderbibliothecaris bij het arsenaal. In het jaar 1829 betrad hij het gebied der romantiek en leverde eene lange reeks van drama’s en melodrama’s, die echter niet veel opgang maakten.
Van zijne daarentegen veel gelezene romans vermelden wij: „Le vicomte de Béziers (1831)”, — „Le comte de Toulouse (1833)”, — „Le magnétiseur (1834)”, — „Les deux cadavres (1835)”, „Romans historiques du Languedoc (1830— 1837, 4 dln)”, — en „Le conseiller d’état”; maar hij behaalde vooral grooten roem met zijne „Mémoires du diable (1837)”, eene fantastische ontleding van het maatschappelijk leven in Frankrijk. Hij overleed te Bièvre bij Parijs den 23sten September 1847.
